Boekenwijsheid

Ik haal mijn "wijsheid" uit boeken, dat is ondertussen wellicht algemeen geweten. Een boekje dat recentelijk mijn non-fictie kast vervoegde is "The sewing answer book. Solutions to every problem you'll ever face, answers to every question you'll ever ask", door Barbara Weiland Talbert.

Ik ben nog maar aan p. 100 (jawel, ik lees alles van A tot Z en snor niet gewoon de dingen op die ik nodig heb, het is een ziekte, ik weet het :) ), maar heb al heel vaak een "ahaaaa, zo zit dat!"-gevoel gehad. Eén Q&A wil ik met jullie delen, want het kwam ter sprake tijdens de naaiclub bij Annemie.

"Is there a quick and easy way to rip out inaccurate machine stitches?" Inderdaad, we willen allemaal wel weten hoe we onze 'beste vriend' zo efficiënt mogelijk kunnen gebruiken! Hier is het antwoord:

"There are several ways to 'unstitch a seam', but I find this method the fastest, easiest, and safest. On the bobbin-thread [onderdraad] of the seam, use a sharp seam ripper (or small, sharp scissors) [je beste vriend dus] to lift and snip every fifth or sixth stitch. Flip the piece over and pull the thread. It should lift away easily in one piece, leaving only small thread tufts on the reverse to remove. Run a piece of masking tape [gewoon plakband] over the seamline to pick them up or use a lint roller [zo'n ding om pluisjes te verwijderen van stof], a small foam paintbrush [eh, schuim en penseel, maar in combinatie ken ik dat niet], or a pink pencil eraser to whisk them away."

Voila! Klinkt als een stukje taart!

Opkikker

Na het debacle met het bloesje (aka kleedje - want zo zag het er een beetje uit), moest er dringend iets veranderen. Ik wilde nog eens een succesvol project, voor ik de moed verloor. Vorige week werkte ik het kleedje model 11 uit de Knip van september af. Dat ziet er zo uit:

Rimpelen lukte niet, dus heb ik dat op mijn eigen manier gefixt. Ondanks het feit dat ik zowat elke naad heb mogen losmaken en opnieuw naaien, moet ik zeggen dat mijn wrok tegenover stretch wat gemilderd is. Die tegenover biesjes daarentegen... Die zijn eerder een vloek dan een zegen!

Over het gerimpelde stuk komt een band die uit 2 stukken bestaat die vooraan gekruist worden. Achteraan is er geen band. Dankzij die band heb ik het kleedje wat meer op mijn maat kunnen maken. Ik heb hem nl. wat strakker getrokken zodat het resultaat wat minder op een zak leek.

Sinds 2 weken heb ik ook gordijnrails! Niet dat iemand echt kon binnenkijken, maar ik voel me toch wat meer op mijn gemak met mijn gordijntjes:

Ook dit liep niet van een leien dakje, ik heb de typische beginnersfout gemaakt: ik had de maten niet opgeschreven. De afstand Berchem - Wilrijk bleek net iets te ver voor mijn geheugen.

Nu ik de afgelopen weken vergroeid ben geraakt met mijn naaimachine, las ik een pauze in. Volgend project: rok op maat!